علي بن العباس الاهوازى از پیشگامان علم پزشکی در جهان اسلام است و از او به عنوان نويسنده، پزشك و روان شناسی یاد می شود. علی بن العباس الاهوازی در سال ۹۳۰ ميلادي در اهواز به دنيا آمد.
ابن العباس را در كنار ابن سينا و رازي از مهم ترين پزشكان جهان اسلام معرفی می کنند، همچنين او را اولين پزشك مسلماني مي دانند كه جهان غرب او را شناخت وبه ترجمه آثار او پرداخت.
یکی از دلایلی که نام ابن العباس در این حوزه مطرح است این است که او از جمله اولين پزشكاني است كه دست به معاينات باليني زد، همچنين او پژوهش هاى موفقي در گياه درماني و ساخت داروهاي گياهى دارد. علاوه بر اينها گفته می شود که ابن العباس توانسته بود به سيستم مويرگهاى بدن بي ببرد.
همچنین ابن العباس را اولين پزشكي مي دانند كه توانسته بود چگونگي خروج نوزاد از رحم را به وسيله ى انقباض ماهيچه هاى رحم شرح دهد. همچنين این پزشک اهوازی را مي توان پدر در ماتولوزي (پوست درماني) در شرق دانست.
ابن العباس با كتاب “الكامل في الصناعة الطبية” معروف به “الكتاب الملكي” كه در واقع دایرة المعارفي ممتاز، دقيق ومعتبر در آن دوره است به اوج شهرت خود رسيد.
در اين كتاب كه نسخه خطی آن همچنان موجود است. ابن العباس به تشريح و درمان بيماريهاى آبله، سرخك، جذام، شپش، كچلى، فيدا زين، اگزما درمانيت و… پرداخته است.
كتاب ابن العباس تا سالها به عنوان مهمترين كتاب پزشكى در دانشگاههاي اروپا تدريس مي شد و تا قبل از كتاب “قانون” ابن سينا مهمترين مرجع پزشكى در جهان اسلام به شمار مي رفت.
در خصوص علاج سرطان ابن العباس مي گويد: سرطان بيماري است سخت و صلب كه آدمي به آن مبتلا مي شود، سپس علل و نشانه ها وعلاج آن را بيان مي كند.
از تاريخ وفات او اطلاع دقيقي در دست نيست، اما اغلب كتاب هاي تاريخي تاريخ درگذشت او را سال ۹۹۴ ميلادى در بغداد دانسته اند.
